Thuis

Vanochtend vrijdag 26 augustus zijn we om ongeveer kwart over vijf geland op Schiphol. Nog geheel verbaasd van alles wat we hadden gezien en beleefd. Hallo Mister, how are you? I help you. Very good price. Where do you come from? Oh, van Nistelrooy! Al die mannetjes die iets willen verkopen, goederen of diensten. Altijd weer de onderhandelingen, meestal tevredenheid aan beide zijden. Ons hoofd tolt nog van al die beelden, al die mensen, het verkeer, het getoeter, het geveeg 'sochtends om vijf uur al, de oproepen tot het gebed en al die drukte van de stad. Maar ook op het platteland is het druk, zoals we in de theetuinen hebben ervaren.
Wat zijn we hier toch rijk. Al die sjapies (nieuw woord) zijn voortdurend bezig in de strijd om het bestaan, om een hapje eten, blijven vriendelijk en aardig, maar willen uiteraard wel wat verdienen. En wij zijn een gewillige prooi.
Eindelijk geen rijst bij het ontbijt, bij de lunch en bij het diner, alhoewel we de laatste dagen regelmatig te vinden waren in de A&W, in de MacDonalds, de KFC (Kentucky Fried Chicken), de Dunky Donuts en de Pizzahut.
In Bogor hebben we zoals gezegd de Kebon Raya bezocht, de botanische tuin. Wat een imposante hortus botanicus, wat een kanjers van bomen en wat een diversiteit. Met een electro karretje hebben we een eerste uitleg en een eerste indruk gekregen. Daarna zijn we te voet nog allerlei hoeken gaan bekijken.En vervolgens in Café Dedaun geluncht, met uitzicht over de Astrid Allee.
Eigenlijk hebben we in Bogor weinig gedaan. Maar een heerlijke stad, precies een handzaam maatje, de tuin als een groot centraal deel met daarom heen het (éénrichtings)verkeer. En vandaaruit kan je overal naar toe.
In het zeer huiselijke guesthouse Puri Bali hebben we uitgebreid met de andere gasten zitten kletsen, veel ervaringen uitgewisseld, veel gelachen. Een Belgisch stel dat het frietkot naast de Watersportbaan in Gent goed kent, omdat het daar vlakbij woont! Een Somalier die bij DHL werkt als opleider, met een wiskunde opleiding in Amerika.
En dan de familie die het guesthouse beheerd. Neef Danny, met een BBA in Law, die bij de gemeente Bogor een wijk beheert. Neef Vino (Pino?) die als chauffeur groepen rondrijdt.
Met hem en met oom Chris (één van de twee broers die dit guesthouse beheren) zijn we zondag een uitje gaan maken naar een waterval (nou ja er zijn er hier meer dan duizend aldus Pino)en een warmwaterbron. Daar eerst lekker gepoedeld (zie foto) en daarna door naar de waterval. Ook lekker, maar toch kouder. Een aardige waterval, maar niet opwindend.
Het was zondag zoals meer, bedompt en bedrukkend, met een bui in aantocht. Die bui begon toen de mannen Brunet aan het rondsplatsen waren onderaan de waterval. Iedereen zocht zijn heil onder de beperkte afdakjes en hutjes en zat te wachten tot het droog zou worden, naar de auto was nog een hele klim omhoog over een pad "in repair". En opeens begint er wat te rommelen, vrij snel gevolgd door een enorme watermassa die naar beneden stortte. Dat aardige watervalletje was opeens veranderd in een soort banjir, onze eigen tsunami zal ik maar zeggen. We hebben het voor en na op de film, maar wat een verschil! Iedereen rende omhoog, in de stromende regen, weg bij deze watermassa, maar dat was niet nodig. Lekkere warme mais gegeten terwijl we daar allemaal nattig wat zaten te verkleumen.
Maandag zijn we echt gaan shoppen. Voor mijn gevoel hebben we alle shopping malls gezien, maar het grootste succes hebben we bij een tweetal outletstores gehad. Vooral Paul en Michiel zijn behoorlijk te keer gegaan. De koffers en rugzakken zaten dus overvol, heel wat overgewicht dus, maar dat hebben we opgelost door allemaal onze bergschoenen aan te trekken, en veel zware zaken in de handbagage te stoppen. En wat achter te laten.
Dinsdag ook nog wat rondgeklungeld in Bogor, en met tegenzin naar Jakarta. Wel een heerlijk hotel (eindelijk weer warm water en een echte douche) met een prima zwembad. Kota en Sunda Kelapa bekeken, de oude stad en de haven, maar verder niet veel gedaan. Al die indrukken van de laatste weken lieten geen ruimte meer voor nog grootse activiteiten. We hebben veel gezien en beleefd, het was mooi zo.
Oh ja, en hier en daar staan nu wat foto's, zie fotoboek.